dwóch papieży
kiedyś o dwóch papieżach
opowiadano żarty dzisiaj kręci się filmy
dobry film musi mieć dwóch bohaterów
z czego jeden jest czarnym charakterem
a drugi półgłówkiem: tysiące lat tronu
piotrowego sprowadzone do hasła netflix and chill
ale nie da się ukryć że we dwójkę jest raźniej
w finale amerykańskich wyborów też zagra dwóch
miliarderów – ich dwóch i dwóch papieży
to temat na melodramat para to przecież dwie osoby
albo dwa buty jeden zazwyczaj zużywa się szybciej
niż drugi ale mimo tego nie chodzisz boso
papież ma czerwony buty mikołaj ma czerwony nos
każda kura powinna mieć swoje kao
każdy papież powinien mieć swojego antypapieża
wiernego i cierpliwego jak antywirus
(czy dwóch papieży to para papieży czy po prostu duet?
kastor i polluks czy jednak flip i flap?)
kiedy próbuję być sobą nikt na mnie nie patrzy
kiedy próbuję być tobą tłum skanduje hasła
w języku którego nie rozumiem
striptiz
wyszłaś nagle zostawiając mnie samego
z informacją że amerykańscy żołnierze
po powrocie do domu chodzą na striptiz
i płaczą płaczą tak bardzo że striptizerki
przedłużają zmysłowy taniec aż szef
albo kierownik (skąd miałbym wiedzieć?)
takiego przybytku nie każe im przestać
to niebywałe co kawałek nagiego ciała
może zrobić z człowiekiem do jakiej
doprowadzić go ruiny myślę i próbuję
się rozpłakać ale choćbym dostał od losu
tysiąc napiwków to nie mogę i już
podsumowanie dekady
garnki i samochody tracą na wartości
szybciej niż akcje które poprowadziliśmy
w mijającej dekadzie: nie sposób ich zliczyć
i ująć w karby bezlitosnej statystyki
to karuzela śmiechu na której
marsowi doktoranci dokazywali do rozpuku
a decydenci ryli nam berety
ach zbyt szybko zarzuciłem edukację
żeby zabrać głos mogę się nastroszyć
i z rozrzewnieniem wspominać czasy
gdy byliśmy okrutni i było jasne czy ojciec
jest zadowolony czy tylko pijany
więcej basu! enklawa prądnika
za bezcen sprzedała cnotę i świat
się znów kręci wokół królewskiego dziecka
to była niesamowita dekada
nie zapomnę jej nigdy
tego sylwestra kiedy mi nie stawał
i świąt na których kuzyn nazwał mnie socjalistą
nie zapomnę waszych sukcesów
chłopcy którzy podbijacie piłkę nogą i ręką z talentem
i gracją ku chwale prezydenta i działaczy
oscar dla olgi i nobel dla idy
na zawsze zapamiętamy jak płakała
dziękując grossowi
tyle odkryć w tej dekadzie
aquafaba bilet aglomeracyjny na wszystkie stany
w jakie wprowadza nas jarmuż i kostropaci kardynałowie
dekada odkrywkowa jak kopalnia marzeń
pardon jezioro a na jeziorze łódka
w łódce nowotwór
co robisz w łódce na środku jeziora
nowotworze? czy pragniesz się z nami
zabawić? czy zażywasz kąpieli słonecznej
nim zanurzysz się w chłodnej toni jeziora
nowotworze?
nowotwór milczy nim zapyta
czy pamiętam głos mamy kiedy jej czytałem kereta
a ona z bólu nie mogła się śmiać? daj spokój nowotworze
pamiętam wszystko: podczas kremacji ojciec odwrócił się
do okna i podniósł rękę jakby salutował swojemu smutkowi
pamiętam wszystkie mieszkania w jakich byłem narysuję je
dla ciebie kroplą deszczu nowotworze
dekado byłaś piękna jak jazda lawetą o świcie
przez centralną polskę kiedy mgły się unoszą
jak inflacja a w radiu leci rmf fm i okrutna
jak donut dałaś nam hity dekado i dałaś nam
aplikacje byśmy nie umierali sami jestem twoim
dłużnikiem dekado jesteś dla mnie jak bank
nie pozwalasz o sobie zapomnieć musimy się
jednak rozstać dekado ale nie martw się za dwa
tygodnie napiszę żebyś wróciła
Bartosz Sadulski – ur. 1986. Polski poeta i dziennikarz. Stały współpracownik portalu onet.pl oraz czasopisma internetowego dwutygodnik. Sekretarz redakcji kwartalnika „Herito”. Wiersze publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Lampie”, „Odrze”, „Pomostach”. Za tomik Post został nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” 2013 w kategorii debiut roku. Za drugą książkę poetycką tarapaty nagrodzony wrocławską nagrodą kulturalną „Warto”(2017). Jego najnowszy tom to mniej niż jedno zwierzę (Łódź 2019). Autor i współautor przewodników turystycznych.