Nieistniejące dziewczynki
Mariji Čudini
Była sobie kiedyś wieża
A w wieży biblioteka
(Ich tajemne miejsce)
Pośrodku biblioteki kobieta i dziewczynka
Dziewczynka do kobiety:
To nie była miłość jakiej chciałam
To nie była miłość jakiej chciałaś
Ale to jednak była miłość
Kobieta odwraca się do publiczności i mówi:
Moja dziewczynka się popsuła
Czy mogłabym dostać inną dziewczynkę
Taką, której można wytłumaczyć życie
Natychmiast przyjeżdżają pracownicy z
Działu do spraw dziewczynek
Wymieniają dziewczynkę na nową
Przepraszamy za niegodności, droga pani
Mamy nadzieję, że nie będzie się psuła jak poprzednia
Kobieta dziękuje pracownikom, zostawia napiwek
Jest zachwycona swoją nową dziewczynką
Posłuszną jak baranek, nie sprzeciwia się
Nawet gdy użyć trybu rozkazującego
A co najważniejsze nowa dziewczynka
Odwrotnie niż poprzednia
W niczym jej nie przypomina
Dobrze było dobrej kobiecie w dobrej wieży
Poza dniami kiedy niepokoiły ją wstrząsy
To nie trzęsienie ziemi, to tylko zepsuta dziewczynka
Uderza głową o bramę wieży
Vladana Perlić (1995) – absolwentka filologii francuskiej i komparatystyki. Jest laureatką licznych konkursów poetyckich i zdobywczynią wielu nagród oraz autorką dwóch tomów wierszy Kucanje na vrata kule (2020) oraz Isus među grudima (2020). Pochodzi z Banja Luki, a 2022 rok spędzi na rezydencji literackiej w Wiedniu.