DŁUŻSZY ODDECH
W październik wchodzimy z dłuższym oddechem (co w panującej sytuacji wydało nam się, hm, pomocne…), kierując uwagę ku formie poetyckiej, która w ostatnich dekadach odgrywała bardzo ważną rolę w polskiej poezji – a więc ku formie poematu. Długi oddech poematu i tylko jeden arkusz wydawniczy to wyzwanie, ale jakoś sobie poradziliśmy. Przedstawiamy więc fragment poematu Tomasza Bąka, który jak dodaje autor, stanowi dokumentację listopada zeszłego roku, więc w sam raz nadaje się na tę pełzającą jesień. Drugą długą formą, jaką proponujemy, jest poemat Szymona Szwarca, nawiązujący formalnie do jego ostatniej książki Cukry złożone, której formalną złożoność analizował niedawno na naszych łamach Adam Partyka. Żeby była jakaś kontra do tych dwóch świetnych doświadczonych poetów – prezentujemy także nadesłane do redakcji wiersze będącej jeszcze przed debiutem Małgorzaty Osowieckiej. Kontynuujemy też zainaugurowaną w majowym ÓSMYM ARKUSZU dyskusję o strategiach wykorzystywania tzw. prywaty – tym razem głosem Soni Nowackiej.
Redakcja 8. Arkusza
Poezja:
Tomasz Bąk
Szymon Szwarc
Małgorzata Osowiecka
Ankieta: